Η ύπαρξη οικισμού στην περιοχή του Ευόσμου χρονολογείται ήδη από τα τέλη του 18ου αιώνα. Οι λίγες οικογένειες που κατοικούσαν σ’ αυτήν ανήγειραν τον σωζόμενο μέχρι τις μέρες μας Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου (1819).
Αξίζει δε να τονισθεί ότι ο εν λόγω ναός ? έμβλημα του Δήμου ? αποτελεί, βάσει ειδικής μελέτης της Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, σπουδαίο ιστορικό μνημείο όχι μόνο για τον Εύοσμο, αλλά και για την ευρύτερη περιοχή της δυτικής Θεσσαλονίκης.
Ο μικρός αυτός οικισμός στην περιοχή του Ευόσμου κατοικούνταν από 40?50 οικογένειες γηγενών και Μεγαλολιβαδιωτών Βλάχων. Ήταν γνωστός με το όνομα Χαρμάνκιοϊ (τόπος με αλώνια), που προσδιόριζε και το κύριο χαρακτηριστικό της παραγωγικής απασχόλησης των κατοίκων του, τη γεωργία και την κτηνοτροφία.
Το Χαρμάνκιοϊ έμελλε να αποτελέσει μαζί με το Καράμπουρνου, τους βασικούς στη Βόρεια Ελλάδα χώρους υποδοχής των χιλιάδων προσφύγων πριν και κατά κύριο λόγο μετά το 1922.
Στο Παλαιό Χαρμάνκιοϊ εγκαταστάθηκαν 266 προσφυγικές οικογένειες, η πλειοψηφία των οποίων προερχόταν από την ευρύτερη περιοχή της Σμύρνης και ιδιαίτερα από τον Κουκλουτζά, προάστιο και θέρετρο της Σμύρνης. Εγκαταστάθηκαν ακόμη 10 οικογένειες Ποντίων και 2 Ανατολικoθρακιωτών.
Με την εγκατάσταση των προσφύγων η περιοχή μετονομάζεται Νέος Κουκλουτζάς (1926). Το 1934 ιδρύεται η Κοινότητα Ν. Κορδελιού (Ν. Κορδελιό, Χαρμάνκιοϊ, Ν. Κουκλουτζάς), με έδρα όμως τον πολυπληθέστερο Νέο Κουκλουτζά.
Το 1953 ο Νέος Κουκλουτζάς γίνεται ξεχωριστή κοινότητα και δύο χρόνια αργότερα (1955) αποκτά πλέον την επωνυμία ΕΥΟΣΜΟΣ, που πιθανώς αποτελεί ακριβή μετάφραση μας πρότερης τουρκικής ονομασίας.
Στη δεκαετία του 1950, με το κύμα εσωτερικής μετανάστευσης στις μεγάλες πόλεις της χώρας μας, ο μικρός γεωργοκτηνοτροφικός οικισμός του Νέου Κουκλουτζά γνωρίζει μια άνευ προηγουμένου πληθυσμιακή έκρηξη, αφού γύρω από αυτόν εγκαθίστανται εκατοντάδες οικογένειες, κυρίως από τη Β. Ελλάδα. Η πολύ μεγάλη ανάπτυξη του πληθυσμού θα οδηγήσει στην αναγνώριση της κοινότητας Ευόσμου σε ομώνυμο Δήμο το 1972.
Στην απογραφή του 2001 ο πληθυσμός του Δήμου ήταν 54.825 κάτοικοι, ενώ σήμερα πιθανότατα φθάνει τις 120 χιλιάδες.
